محمد بن اسماعیل بن جعفرمحمد بن اسماعیل بن جعفر جعفری (زنده در نیمه دوم قرن دوم هجری)، از راویان و صحابی امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) بود. رجال‌نویسان او را گاه امامی مذهب، مجهول الحال و گاه ضعیف، متروک و منکر الحدیث دانسته‌اند. ۱ - معرفی اجمالیمحمد بن اسماعیل بن جعفر جعفری، از نسل جعفر طیّار، اهل مدینه و از صحابی امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) بود. برخی او را با محمد بن اسماعیل، نوه امام صادق (علیه‌السّلام) و صحابی آن حضرت یکی دانسته‌اند. وی از محدثان حجاز روایت کرده و احمد بن سعید دارمی از وی نقل روایت دارد. ۲ - شخصیت رواییرجالنویسان او را گاه امامی مذهب و مجهول الحال [۷]
مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۸۲.
و گاه ضعیف و متروک و منکرالحدیث دانسته‌اند. برخی ایشان را از جمله کسانی آورده‌اند که از ائمه (علیهم‌السّلام) روایت نکرده‌اند. گفته شده که امام کاظم (علیه‌السّلام) درباره او و برادرش فرمود که آن دو شریک شیطان‌اند. [۱۱]
مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۸۲.
همو درباره آن حضرت نزد هارون الرشید (خلافت ۱۷۰-۱۹۳ق) بدگویی کرد و باعث دستگیری‌اش گردید. [۱۲]
ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص۳۵۲.
کتاب او را که برخی کتاب الحدیث نام گذاشته‌اند، ابن نهیک یا ابوالعباس روایت کرده‌اند. [۱۷]
اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۶، ص۲۴۲.
۳ - پانویس
۴ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۸۳، برگرفته از مقاله «محمد جعفری». رده‌های این صفحه : اصحاب امام باقر | اصحاب امام صادق | راویان شیعه قرن2(قمری) | راویان ضعیف | شخصیت‌های قرن 2 (قمری) | مؤلفان قرن 2 (قمری)
|